Hoewel al enkele weken een nieuwe camera in huis, werkte het weer de afgelopen tijd niet mee. Eindelijk daags voor oudjaar een heldere avond, zodat ik eens echt productie kon draaien met de nieuwe camera: een ZWO ASI294MC Pro. Een echte astrocamera met een detector die een flink stukje gevoeliger is dan een gemodificeerde DSLR camera.
De doelwitten voor deze avond was Messier 45, oftewel de Pleïaden. Hoewel ik dit object al eerder had gefotografeerd met een DSLR (zie hier), laten de nieuwe foto goed de capaciteiten van de ZWO camera zien. En dan heb ik er naar mijn gevoel nog niet het maximale eruit gehaald; de ZWO heeft toch een wat andere werkwijze dan ik gewend was.
De ruwe opnamen die door de ZWO camera worden afgeleverd hebben veel minder achtergrondruis dan een DSLR spiegelreflexcamera. De ruis van de sensor wordt bij de ZWO ook mede onderdrukt door een actieve Peltierkoeling die in de camera zit ingebouwd. Hiermee wordt de detectorchip naar -15°C gekoeld waarmee zowel de elektronische ruis als de thermische ruis flink verminderd worden.
Bij het samenvoegen en bewerken van de ruwe opnamen naar een definitieve afbeelding merk je het voordeel van de veel lagere ruis; het duurt veel langer voordat de afbeelding last gaat krijgen van korreligheid en een roodzweem in de achtergrond.